Park Narodowy Doi Suthep-Doi Pui – w okolicy Chiang Mai znajduje się mnóstwo ciekawych miejsc, którym warto poświęcić turystyczną uwagę. Jednym z nich jest rezerwat przyrody z wieloma trasami spacerowymi i trekkingowymi. Można się tam wybrać zarówno z kilkugodzinną wizytą, jak i na kilkudniową wycieczkę pełną ryzykownych, ale pasjonujących przygód. Jedna z malowniczych tras prowadzi na górę Doi Suthep nazwaną tak od imienia pustelnika, który żył tam przez wiele lat i doprowadził do powstania miejsca kultu religijnego. Oprócz samej świątyni Wat Doi Suthep okolica oferuje czyste powietrze, wspaniałe widoki oraz przejażdżkę kolejką. Warto również pofatygować się do leżącego kilka kilometrów dalej królewskiego pałacu Phuping ze wspaniałymi ogrodami róż i storczyków. Dodatkowymi atrakcjami parku są wodospady Monthathon oraz interesujące wsie rzemieślników, w których można zakupić misternie wykonane przedmioty.
Park Narodowy Doi Inthanon – przepiękne tereny rezerwatu przyrody położone są 60 km od Chiang Mai. Największym skarbem parku jest najwyższa góra Tajlandii Doi Inthanon wznosząca się do wysokości 2565 m n.p.m. Podczas długich wędrówek można obserwować kwitnące wiosną dzikie kwiaty, wodospady ukryte wśród bujnej roślinności, wiele gatunków zwierząt oraz kilkudziesięciometrowe kaskady na rzece Mae Klang. Najwięcej emocji budzą wodospady Sriphum oraz Vachiratarn, a także wznoszące się przed szczytem marmurowe „czedi” wzniesione dla uczczenia 60. urodzin króla.
Dolina Mae Sa – wiele hoteli i biur turystycznych organizuje jednodniowe wycieczki w okolicę doliny Mae Sa położonej około 30 km na północ od Chiang Mai. Turyści mogą między innymi zwiedzić zjawiskowe Ogrody Botaniczne im. Królowej Sirikit, hodowlę węży, obóz słoni oraz malowniczo położone wodospady Mae Sa.
Mae Hong Son – ciekawa prowincja Tajlandii położona w górach blisko granicy z Birmą. Do samego miasta będącego enklawą handlową i ważnym ośrodkiem turystycznym zaglądają podróżnicy, którzy chcą poznać odległe góry, malownicze doliny rzeczne, tajemnicze jaskinie, wodospady i odcięte od świata górskie wioski. W Mae Hon Son zwanym „Miastem Trzech Mgiełek” działają liczne biura podróży, a nocleg można znaleźć w świetnie prosperujących hotelach. Wielu turystów wypoczywa nad wodami pobliskiego jeziora Chong Kham, w okolicy którego przy okazji można zwiedzić dwie interesujące świątynie: Wat Chong Klang z kilkudziesięcioma figurami przedstawiającymi różne postaci oraz Wat Chong Kham z 5-metrowym posągiem siedzącego Buddy. Okolica obfituje w wiele dodatkowych atrakcji, takich jak gorące źródła Pha Pang, spływy rzeką Pai, wodospady Pha Sua, a także górskie wioski, w których mieszkają różne plemiona północy. Poszczególne biura podróży organizują emocjonujące wycieczki mające na celu poznanie kultury i obyczajów plemion Akha, Hmong, Karen czy Lisu.
Park Narodowy Tham Lot – rzeka Nam Lang przed wiekami wyrzeźbiła zadziwiającą krainę pełną rozmaitych form skalnych oraz najsłynniejszych w Tajlandii jaskiń odwiedzanych przez doświadczonych grotołazów oraz turystów pragnących zgłębić tropikalny świat trudno dostępnych terenów. Na turystycznych odkrywców czekają między innymi labirynty kanionów z wijącymi rzekami, po których organizowane są pełne przygód spływy. Najciekawsze jaskinie, w tym najbardziej znaną jaskinię Tham Lot, można zwiedzać wyłącznie z przewodnikiem, którego można znaleźć przy wejściu do parku lub zamówić w hotelach czy biurach turystycznych. W tajemniczych jaskiniach odkryto między innymi tekowe trumny pochodzące sprzed wielu lat. Miejscowi uważają, że są one dziełem duchów, co dodatkowo dodaje dreszczu emocji podczas zwiedzania.
Chiang Rai – miasto założone w 1262 r. przez króla Mengrai miało być sercem królestwa Lan Na. Tak się jednak nie stało, a funkcję stolicy przejęło Chiang Mai. Chociaż osada pozostawała na uboczu wybudowano tam wiele ciekawych świątyń. Turyści najchętniej odwiedzają Wat Phra Kaeo, w którym przez wiele lat znajdował się posąg Szmaragdowego Buddy, przewieziony później do Bangkoku. Warto przynajmniej z zewnątrz zobaczyć kilka mniejszych „watów” oraz zajrzeć do Ośrodka Kształcenia Plemion Górskich, w którym można poznać historię ludzi żyjących w niedostępnych wioskach i zakupić wyrabiane przez nich przedmioty. Wiele lokalnych biur podróży do takich wiosek organizuje wycieczki, które połączone są z obserwacją codziennego życia plemiennego oraz obejmują uczestnictwo w zajęciach rzemieślniczych.
Tresc opisow dostarczana przez merlinx. Złoty trójkąt – nazwa tego ciekawego miejsca tworzy w turystycznych głowach atmosferę tajemnicy i zagadki. Słynny „Złoty Trójkąt” to granica między Tajlandią, Birmą i Laosem oraz górzysty obszar, który zasłyną z produkcji opium i stał się tematem niejednej powieści sensacyjnej czy filmu szpiegowskiego o kartelach narkotykowych. Początkowo opium, podobnie jak tajlandzkie przyprawy, było towarem handlowym, który zdelegalizowano dopiero na początku XX w. Od tego czasu nielegalnym narkotykiem zainteresowały się grupy przestępcze tworzące uprawy na trudno dostępnych terenach. Po wojnach narkotykowych pozostała tylko legenda, z którą chcą zapoznać się turyści przybywający między innymi na wypoczynek do miasta Sop Ruak. O dramatycznej i jednocześnie romantycznej historii „Złotego Trójkąta” można dowiedzieć się nieco więcej w Muzeum Opium.
Doi Tung – niewielka miejscowość, do której zaglądają turyści, by zwiedzić królewską willę z barwnym ogrodem w stylu angielskim.
Park Historyczny Kamphaeng Phet – magiczne miejsce skrywające wiele ciekawych świątyń buddyjskich zarówno w obrębie miasta, jak i w parku historycznym poza jego granicami. Miejscowość położona 85 km od Sukhothai, założona w 1347 r., poza wspaniałymi zabytkami „złotego wieku” oferuje turystom Narodowe Muzeum Miasta eksponujące sztukę rzemieślniczą prowincji oraz Muzeum Narodowe Kamphaeng Phet z bogatymi zbiorami pochodzącymi z prehistorycznych okresów.
Phitsanulok – jedno z głównych miast Równin Centralnych i ważny węzeł komunikacyjny leżący nad rzeką Nan. W okresie panowania Królestwa Syjamu w mieście urodził się król Neresuan Wielki sprawujący władzę przez wiele lat. Pomimo nowoczesnego wyglądu, w wielu miejscach zachowały się ciekawe zabytki z tego okresu, które warto zwiedzić podczas krótkiej wycieczki. Turyści w pierwszej kolejności powinni zwiedzić imponującą świątynię Wat Phra Si Rattana Mahathat pochodzącą z czasów Ajjuthai, której atrakcją jest głęboko czczony posąg Buddy. Cudowne wnętrza nasycone są różnymi barwami i malowidłami uchodzącymi za przykład piękna i misternego wykonania charakteryzującego ten okres tajskiej sztuki. W celu przybliżenia sobie tajlandzkiej kultury warto zajrzeć do Muzeum Folkloru im. Starszego Sierżanta Thawee z ekspozycją przedmiotów codziennego użytku i ludowych wyrobów rzemieślniczych. Owocny w ciekawe zdjęcia może okazać się spacer nad rzekę Nan, przy której brzegach spokojnie kołyszą się tradycyjne domy na wodzie.
Si Satchanalai – miasto założone w XIII w. pełniło rolę siedziby królów Sukhothaju. Liczba świątyń i wielkość królewskiego klasztoru wskazują, że w okresie świetności osada miała potężne znaczenie polityczne i religijne. Turystów z pewnością ucieszy odrestaurowany charakter ruin, po których przyjemnie spaceruje się i podziwia dawną architekturę. Warto na początku wstąpić do niewielkiego muzeum, by zobaczyć makietę miasta z czasów świetności, a później udać się w historyczną podróż po „świątyni otoczonej przez słonie”, „świątyni gór ognia” oraz budowli o nazwie „siedem rzędów czedi”. W wielu miejscach można zapoznać się z malowidłami przedstawiającymi sceny z życia Buddy i podziwiać charakterystyczny styl Sukhothai. Koniecznie trzeba wspiąć się do świątyni Wat Suwan Khiri, by z wyższej perspektywy spojrzeć na morze ruin rozciągające się wśród bujnej roślinności po niemalże sam horyzont. Teren jest tak rozległy i obfitujący w wiele ciekawych miejsc, że jego powierzchnię najlepiej przemierzyć wynajętym rowerem.
Sukhothai – pierwsze niezależne królestwo Tajów, leżące 450 km na północ od Bangkoku, do dziś pozostaje symbolem „złotego wieku” tajlandzkiej kultury. Dzięki staraniom UNESCO odrestaurowano najważniejsze zabytki będące powodem wyprawy w egzotyczny region Równin Centralnych. Stworzono między innymi Park Historyczny, w którym mieszczą się najwspanialsze przykłady sztuki i architektury tej części Azji. Początki miasta sięgają 1238 r., kiedy dwaj tajscy książęta w celu uniezależnienia się od panowania Khmerów założyli w tym miejscu osadę pozostającą pod wpływami królestwa Ajutthai. Złoty wiek przypadł na czasy panowania króla Ramy Kamhenga (przełom XIII i XIV w.), kiedy najprężniej rozwinęła się sztuka, religia i polityka. Architektura osiągnęła wyżyny za panowania króla Mahalithaja w połowie XIV, stawiając miasto na pierwszym miejscu w buddyjskim świecie, chociaż w późniejszym czasie oddało schedę na rzecz Ajutthai. W tych okresach większość domów budowano z drewna, dlatego nie przetrwały do czasów dzisiejszych, niemniej przed turystami swoje podwoje otwiera imponujący Park Historyczny dzielący się na kilka stref. Zwiedzanie najlepiej zacząć od Muzeum Narodowego Ramy Kamhenga, którego zbiory są doskonałym wprowadzeniem do wędrówki po „starym mieście”. Wśród eksponatów można obejrzeć między innymi wiele posągów Buddy oraz makiety Sukhothai sprzed wieków. Pod względem turystycznym najciekawsza jest centralna część parku z olbrzymim zespołem świątynnym Wat Mahathat, będącym przed wiekami sercem politycznym i duchowym królestwa. Po dawnej świetności pozostały ruiny około 200 „czedi”, czyli kopulastych budowli przeznaczonych na święte relikwie Buddy, prochy królów i świętych. Budynki takie zazwyczaj mają kształt dzwonu ustawionego na kwadratowych lub okrągłych tarasach o zmniejszających się wymiarach i są nieodłącznym elementem tajlandzkich miast. Wśród pozostałych zabytków ciekawym tematem fotograficznym mogą być fundamenty królewskiego pałacu oraz Wat Si Sawai – sanktuarium otoczone głęboką fosą, poświęcone w pierwotnym okresie hinduistycznym bóstwom czczonym przez Khmerów, a w późniejszym zaadaptowane na potrzeby buddyzmu. Warto także zatrzymać się przy „klasztorze srebrnego jeziora” położonym na małej wysepce sztucznego jeziora oraz spojrzeć na mistyczny posąg Buddy w świątyni Wat Sa Si. Budynków sakralnych w parku, jak i w pozostałej części miasta, jest cała masa, dlatego najlepiej zwiedzić je za pomocą wynajętego roweru, by później przy filiżance dobrej kawy lub herbaty w muzealnej kawiarence przemyśleć dzieje starego miasta.